HITLER’S HIP HOP TRACK

Je luistert op een avond naar een van je favoriete Hip Hop shows op de radio en er komt een track voorbij die je zodanig in de zone brengt dat het lijkt alsof je weer in 1994 beland bent (een jaar waarin belachelijk veel Hip Hop klassiekers het licht hebben gezien). Je hebt echter gemist wie de mastermind achter deze track is terwijl de tekst van het nummer zelf niet voldoende aankopingspunten biedt om er via internetonderzoek achter te komen.

De volgende dag blijkt uit reacties op verschillende Hip Hop fora op het internet dat meer mensen laaiend enthousiast zijn over de bewuste track en achter de herkomst van het nummer met de hoge headnodfactor proberen te komen. Jij bent het zoeken beu en stuurt een mailtje naar de redactie van de radioshow. Het antwoord van de redactie is op z'n minst opmerkelijk te noemen. De email begint met de zin dat het volgende absoluut geen grap is. De track is namelijk afkomstig van een rapper die zichzelf Hitler noemt en er dezelfde levensfilosofie als zijn naamgenoot op nahoudt. De redactie haast zich ook nog om te zeggen dat zij het gedachtengoed van de rapper op geen enkele manier onderschrijft.

Twijfel alom! Hoe kan Hitler een track maken die zo nice is. Je download de track om te kijken of je je misschien vergist hebt in de headnodfactor. Niets is minder waar. Headnodfactor through the roof......

De vraag die ik met dit niet op waarheid berustende voorbeeld wil aankaarten, is of je aan de hand van puur de muziek kan bepalen of je te maken hebt met een Hip Hop track. In mijn blog getiteld 'Hip Hip versus rap' maak ik het onderscheid tussen Hip Hop muziek (verder Hip Hop) en rapmuziek. Ik gebruik daarin ter verduidelijking van het onderscheid de volgende voorbeelden: 1. een rappende minister van justitie en 2. rap gebruikt in een Mcdonalds reclame. Bij deze voorbeelden blijkt dat het onderscheid tussen Hip Hop en rap makkelijk uit de context op te maken te is. Namelijk 1. politiek gewin en 2. vergroten van marktaandeel, welke factoren er beide voor zorgen dat er sprake is van rap maar niet van Hip Hop (zie ‘Hip Hop versus rap’ voor verduidelijking van dit standpunt).

In het voorbeeld van Hitler’s track gaat het echter op het eerste gezicht om een Hip Hop plaat die je in eerste instantie puur op de sound en skillz van de MC beoordeelt zonder verdere context. Ook tekstueel valt er geen context te bekennen anders dan dat er sprake is van bragging and boasting op een creatieve manier die je nog niet eerder gehoord hebt. Kan je in dit geval puur gebaseerd op de muziek alsnog stellen dat het in het geval van Hitler niet om een Hip Hop track gaat?

Mijn persoonlijke standpunt is dat indien de kernwaarden die binnen Hip Hop gelden – namelijk peace, unity, love and having fun*- niet aanwezig zijn in de state of mind van de persoon die de muziek maakt, die persoon gewoonweg nooit een track zou kunnen maken waarvan ik zeg dat het Hip Hop is, laat staan een track waarvan ik zou kunnen zeggen dat die me terugvoert naar 1994.

*Afrika Bambaataa die live de track ‘Unity’ performed


Maar omdat ik filosofisch ben ingesteld en het verhaal anders te snel verteld zou zijn, ga ik er in het volgende vanuit dat ook ik tijgerbalsem op mijn nek heb moeten smeren vanwege de headnodfactor in Hitler’s track. Ook ik ben er na enig onderzoek echter achtergekomen dat Hitler de maker van de track is.

MIJN STATEMENT IS:

Als ik erachter kom dat de mindstate van een van de dopeste Hip Hop producers/Mc’s niet verenigbaar is met de Hip Hop state of mind, zeg ik met terugwerkende kracht dat er nooit sprake is geweest van Hip Hop muziek.

Misschien vind je dit een vreemde opvatting. Vergelijk het dan met een sport zoals atletiek. Iemand zet een wereldrecord neer en alle toeschouwers worden omvergeblazen door de superieuriteit waarmee de sprinter de concurrentie achter zich laat. Jaren later blijkt echter dat de sprinter in die periode verboden prestatieverhogende middelen heeft gebruikt. In dat geval wordt met terugwerkende kracht de wereldtitel ontnomen aan de sprinter en wordt zijn eindtijd ook uit de geschiedenisboeken gewist. De sprinter heeft als het ware nooit een prestatie op topniveau geleverd omdat deze prestatie bevlekt is door de prestatieverhogende middelen.

Hetzelfde principe pas ik toe op Hip Hop. Bij het ontbreken van een Hip Hop state of mind kan het product, de Hip Hop plaat, met terugwerkende kracht van de Hip Hop stempel van goedkeuring ontdaan worden. Ook al vonden we het ten tijde van de release nog zo’n mooie prestatie.

Een Hip Hop plaat maken zonder een Hip Hop state of mind te hebben is dus in mijn optiek niet mogelijk. Maar niet getreurd voor Hitler. Zijn track komt op de alsmaar groter wordende stapel rapmuziek.



AlterEgo